Gå til hovudinnhald
Tilgjenge
ordbøkene.no, Bokmålsordboka og Nynorskordboka

Avansert søk

Vanleg søk
Søkjehjelp
Eitt treff

Bokmålsordboka

Nynorskordboka 22 oppslagsord

krit 1

substantiv hokjønn

Opphav

same opphav som krit (2, då gjeldspostar ofte vart skrivne med krit på ei tavle

Faste uttrykk

Artikkelside

krit 2

substantiv inkjekjønn

Opphav

av lågtysk krite; frå latin creta, opphavleg ‘jord frå Kreta’

Tyding og bruk

  1. kvit eller lysegrå kalkstein frå krittida
  2. stykke av krit (2, 1)
    Døme
    • skrive med krit på tavla
Artikkelside

krit 3

substantiv ubøyeleg

Tyding og bruk

periode i geologisk tidsrekning (145 til 66 millionar år tilbake i tid), etter jura (2;
Artikkelside

krite 1

krita

verb
kløyvd infinitiv: -a

Tyding og bruk

  1. streke opp eller teikne med krit (2, 2)
    Døme
    • krita opp ein paradis på asfalten
  2. stryke over eller smørje med kritblanding
    Døme
    • krite fjøset
Artikkelside

krite 2

krita

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

av krit (1

Tyding og bruk

Døme
  • dei måtte krite mat
Artikkelside

krite 3

krita

verb
kløyvd infinitiv: -a

Opphav

jamfør lågtysk krete ‘skar, snitt’

Tyding og bruk

Artikkelside

mesozoikum

substantiv ubøyeleg

Opphav

av gresk meso- og zoon ‘dyr’; jamfør meso-

Tyding og bruk

periode i geologisk tidsrekning (252 til 66 millionar år tilbake i tid) som omfattar periodane trias, jura og krit;
Artikkelside

oljekrit

substantiv inkjekjønn

Tyding og bruk

hard fargestift av krit blanda med olje
Artikkelside

mellomalder

substantiv hankjønn

Tyding og bruk

  1. i europeisk historie: tid mellom antikken og moderne tid, om lag år 500–1500
  2. periode i geologisk tidsrekning (252 til 66 millionar år tilbake i tid) som omfattar periodane trias, jura (2 og krit (3;

Faste uttrykk

  • nordisk mellomalder
    tidsrom frå om lag år 1000 til reformasjonen
Artikkelside

kritkvit

adjektiv

Tyding og bruk

kvit som krit (2, 1);
heilt kvit
Døme
  • kritkvite murar;
  • ho vart kritkvit i ansiktet
Artikkelside
Side 1 av 3